beeldend kunstenaar

Nature Morte

Melancholie is een terugkerende emotie in haar werk. Melancholie in de betekenis van verlies, heimwee, vervagen en vergeten worden. 

De grondtoon van deze emotie herkende de kunstenaar in 2001 te A(rt)ssenede in het plaatsje Assenede, België. Daar trof ze een vervallen huis aan in een verwaarloosde tuin, te midden van goed onderhouden woningen. Wat haar raakte op deze locatie was het bewustzijn van die plek en de verwondering over de kwetsbaarheid van dat ogenblik. Het was een moment van weerzien, kortstondig maar intens. Sindsdien duikt deze plek regelmatig op in haar werk. 

 

De locatie in Assenede wordt door de kunstenaar ontleedt op alle bruikbare aspecten die erin verscholen zitten. Dit kan het lijnenspel zijn van de kale bomen en struiken in de tuin of de huid van de muren van het huis. Het kan het spel zijn van licht en schaduw, dat een eigen leven leidt sinds van Stuijvenberg een zwart-wit foto maakte van de locatie. Maar het kan ook een onvoorziene gebeurtenis in de tuin zijn. Maar altijd is het ontleden van die aspecten tevens het ontrafelen van de daarmee gepaard gaande emoties. Het huis en de tuin kennen vele onvermoede aspecten, de kunstenaar onderzoekt ze en brengt ze sinds 2001 voor het voetlicht, zo ook in deze overzichtstentoonstelling in de ruimte van de Vrije Academie in Den Haag.

 

Een andere vorm van aantasting, maar dan wel een directere, manifesteert zich in een werk van gips. Het is een deel van een gezicht met een verwrongen schreeuw. Door de sterke kadering wordt de expressie van het werk vergroot. De emotie die uit het gezicht spreekt is zeer intens en versterkt die van het vilten werk op de achtergrond. Ze vinden een echo in elkaar.